24 Kasım 2012 Cumartesi

Gitme, Kal

filmlerde "gitme,kal" derler de karşısındaki gitmez ya yalandır o. ben çok dedim "gitme,kal" diye ama hepsi gitti. hep en sona ben kaldım. geride kalan olmak ya da çekip gitmek kolay değildir bunlar. geri de kalana koyduğu kadar gidene de koyar elbet ama çekip gitmek ve ardında birini bırakmak hiç mi önemli değil sizin için? annem derdi hep "o yemekler bitecek yoksa ardından ağlar" diye. insanlar da böyledir işte. beni bitirmeden gitmeyin ardınızdan ağlarım yoksa. beni gömün oraya, beni öldürün sonra gidin. ağlamaktan sıkıldım çünkü ben. hep aynı sonu, hep aynı acıları yaşamaktan bıkmadım mı sanıyorsunuz? peki neden tekrarlıyosun bu hataları? dediğinizi duyar gibi oluyorum. inanın bende bilmiyorum. neyin nereden geleceği belli olmaz şu hayatta. her şey yolunda giderken birden bir şey olur ve hayatınız alt üst olur. ben çok yaşadım bunu. "tamam ya her şeyi yoluna soktun oğlum" diyorum kendime sonra bir kaç gün sonra bir bakıyorum bitmiş her şey. yok olmuş o mutluluk. mutluluk yerine acılardan çekilen üzüntüler ve düş kırıklıkları kalmış geriye. bir de ben.. yine, yeni, yeniden en sona kalan yine ben

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder